Ze trapt het raam open en springt op het kozijn. Haar benen wiebelen vervaarlijk heen en weer. In de verte hoort ze warme vrouwenstemmen zingen. Er verschijnt een lach op haar gezicht.

Er zijn van die verhalen die verteld moeten worden. Verbazingwekkend en meeslepend. Verhalen die je ontroeren, boos maken, of laten lachen. Regisseur Celil Toksöz verzamelt zulke verhalen en maakt er een hartverwarmende voorstelling van. Het waargebeurde verhaal van Ayşegül Karaca is hier één van.

Ayşegül, een jonge Turks-Nederlandse actrice en zangeres, is geboren met een oogafwijking waardoor zij door het leven gaat met een zicht van 20 procent. Zij ziet wazig; net zoals wij onder water zien. Ayşegül groeide op in een gezin waarin ze moest opboksen tegen de eeuwenoude mannencultuur, waar uithuwelijking nog de norm was. Toch kan haar humor en kracht niet onderdrukt worden.

In ‘Ik zie, ik zie wat jij niet ziet’ staat Aysegül op en confronteert het publiek met haar levensverhaal. Op een verrassende, humoristische en soms interactieve wijze onthult zij haar familiegeheim en deelt zij de ervaring van het niet kunnen zien met het publiek. Een muzikale voorstelling waarin Turkse zang en ingrijpend spel elkaar afwisselen.

Spel: Aysegül Karaca

Muziek: Modar Salama

Koor: Nurdan Saru, Tuna Kama, Yasemin Özalp

Samenstelling en regie: Celil Toksöz

Regie-assistentie en dramaturgie (stage): Ivana Cult

Dramaturgie: Elena Serrano Gonzalez

Onderzoek en interview: Anne van Delft

Met speciale dank aan: Sophie Kassies

​

​